در کشور ما و در پیشنویس قانون حمایت از حقوق معلولان، حمایت دولت از دسترسپذیر کردن خودروها برای افراد معلول پیشبینی شده بود که با نظر دولت در سال ۱۳۹۴ این حمایت در قالب تصویبنامهای برای اجرا به دستگاهها ابلاغ شد. لذت رانندگی، پیر و جوان و مرد و زن نمیشناسد. همه افراد از راندن […]
در کشور ما و در پیشنویس قانون حمایت از حقوق معلولان، حمایت دولت از دسترسپذیر کردن خودروها برای افراد معلول پیشبینی شده بود که با نظر دولت در سال ۱۳۹۴ این حمایت در قالب تصویبنامهای برای اجرا به دستگاهها ابلاغ شد.
لذت رانندگی، پیر و جوان و مرد و زن نمیشناسد. همه افراد از راندن در جادههای زیبا، حس فوقالعادهای را تجربه میکنند؛ اما در این میان گروهی از افراد بهدلیل برخی محدودیتهای فیزیکی، توانایی استفاده از خودروهای رایج با قابلیتهای مرسوم را ندارند. معلولان حرکتی در ظاهر، اغلب قادر به نشستن پشت فرمان نیستند اما با تولید خودروهایی با آپشنهای خاص توسط خودروسازان یا مجهز کردن خودروهای معمولی به تجهیزاتی که رانندگی برای معلولان را امکانپذیر میکند، رویای رانندگی افراد کمتوان نیز محقق میشود.
در ادامه به بررسی بیشتر این موضوع میپردازیم.
پرداخت کمکهزینه برای دسترسپذیری خودرو
در کشور ما و در پیشنویس قانون حمایت از حقوق معلولان، حمایت دولت از دسترسپذیر کردن خودروها برای افراد معلول پیشبینی شده بود که با نظر دولت در سال ۱۳۹۴ این حمایت در قالب تصویبنامهای برای اجرا به دستگاهها ابلاغ شد.
در ماده ۴ این تصویبنامه؛ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان دستگاه حامی مسئول برای مناسبسازی یا دسترسپذیر کردن خودروها برای افراد معلول تعیین شده؛ به عبارت دیگر دولت مکلف است هزینههای دسترسپذیر کردن خودروها برای افراد معلول را تحت پوشش قرار دهد. به همین منظور بودجههای مشخصی برای کمک به افراد معلول خواهان دسترسپذیری خودرو، به این افراد پرداخت شده و میشود. البته مشکل دسترسپذیری خودروها فقط پرداخت کمکهزینه برای خودروها نیست، زیرا افراد معلول نیازمند استفاده و بهرهگیری از خودروهای باکیفیت و دارای استاندارهای لازم دسترسپذیری هستند.
اکثر خودروسازان داخلی حاضر به تولید بخشی از خودروهای خود با شرایط دسترسپذیری افراد معلول نیستند و دلیل این امر را عدم توجیه اقتصادی ذکر میکنند. البته برخی مسئولان شرکتهای خودروسازی، خواهان خرید سهمیه مشخص از خودروهای تولیدی ازسوی دستگاههای حمایتی برای افراد معلول شدهاند تا تولید این خودروها توجیه اقتصادی داشته باشد.
درنهایت و با عدم تحقق این راهکار، دسترسپذیری از راه واگذاری خودرو افراد معلول به برخی شرکتهای کوچک متخصص در این زمینه، محقق شد. از طرفی این خودروها از قیمتهای بالایی برخوردارند که در غیاب ارائه تسهیلات مالی کافی به افراد معلول برای استفاده از این خودروها، بسیاری از آنها قادر به خرید این خودروها نیستند.
دسترسپذیری خودروها برای افراد معلول مستلزم سیاستگزاری و حمایت مشخص است؛ یعنی ارائه تسهیلات مالی کافی به افراد معلول بهگونهای که شرکتهای خودروساز داخلی انگیزه لازم برای اختصاص سهمیههای مشخصی از تولیدات خود را که مجهز به فناوریهای دسترسپذیر، منطبق با استانداردهای جهانی داشته باشند.
فراموش نکنیم امروزه در کشورهای توسعهیافته و با استفاده از فناوریهای پیشرفته خودران استفاده معلولان از خودروهای شخصی، دیگر غیرممکن نیست.
نظرات