تشنجی كه در 28 روز اول عمر روی می دهد به علت اینكه تكامل عصبی نوزاد را به مخاطره می اندازد، یک فوریت پزشكی است كه به سرعت در جهت درمان آن باید اقدام شود. تشنج نوزاد، بر خلاف تشنج كودكان و بزرگسالان، اغلب یک علامت است و یک بیماری زیربنایی را مطرح می كند. […]
تشنجی كه در 28 روز اول عمر روی می دهد به علت اینكه تكامل عصبی نوزاد را به مخاطره می اندازد، یک فوریت پزشكی است كه به سرعت در جهت درمان آن باید اقدام شود.
تشنج نوزاد، بر خلاف تشنج كودكان و بزرگسالان، اغلب یک علامت است و یک بیماری زیربنایی را مطرح می كند.
تشنج نوزاد
به همین خاطر اختلال “تشنج نوزاد” نیاز به ارزیابی برای شناخت علت بیماری و شروع اقدامات درمانی دارد.
از نظر بالینی تشنج، اختلالات گذرا در فعالیت مغزی است كه بصورت حركت های غیرطبیعی، آپنه یا اختلال تنفسی، اختلالات رفتاری، یا اختلالات كاركرد سیستم عصبی اتونوم بروز می كند. تشنج دو خصوصیت دارد : یکی اینکه به صورت ناگهانی ایجاد می شود و دوم اینکه غیر ارادی و غیر قابل کنترل است.
از نظر بالینی تشنج، اختلالات گذرا در فعالیت مغزی است كه بصورت حركتهای غیرطبیعی ، آپنه یا اختلال تنفسی، اختلالات رفتاری، یا اختلالات كاركرد سیستم عصبی اتونوم بروز می كند. تشنج دو خصوصیت دارد یکی اینکه به صورت ناگهانی ایجاد می شود و دوم اینکه غیر ارادی و غیر قابل کنترل است.
علایم تشنج چیست؟
وقتی کودکی تشنج می کند ممکن است شما هریک ازاین علایم راببینید:
کودک دچار اختلال هوشیاری شود : یعنی اطرافیان را نشناسد، متوجه زمان ومکان نباشد، به صدازدن شما پاسخ ندهد یا بیهوش روی زمین بیفتد.
حرکاتی غیر ارادی در اعضای بدن کودک ظاهر شود : این حرکات ممکن است قسمتی از بدن یا تمام اعضا را درگیرکند. ممکن است کودک به شدت دست وپابزند، روی زمین بیفتد، سروچشم های کودک به یک طرف بچرخد یا اینکه فقط یک دست یا یک پای کودک دچار حرکات تکان دهنده شدید شود و این حالت چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد معمولأ این حملات کمتر از ۱۰دقیقه طول می کشد.
ممکن است کودک درزمان حمله کنترل ادرار خود را از دست بدهد.
گاهی کودک به صورت ناگهانی رفتاری غیر عادی نشان می دهد : مثلأ بدون آنکه متوجه اطراف باشد، شروع به دویدن می کند.
ممکن است کودک برای چند لحظه به نقطه ای خیره شده ودر این مدت متوجه اطراف نباشد.
آیا هر کودکی یک بار تشنج کند، تا آخر عمر دچار حملا ت تشنج خواهد شد؟
در سنین ۶ ماه تا ۵ سالگی مغز کودکان به افزایش درجه حرارت بدن حساس است در نتیجه ۳-۴ درصد کودکان در این سنین با تب های شدید (بیش از ۳۸ درجه) دچار تشنج می شوند. اکثریت این کودکان بعد از سن ۵ سالگی دچار تشنج نمی شوند. شایعترین سن برای تشنج ناشی از تب ۱۸-۱۴ ماهگی است و زمان آن ازچند ثانیه تا ۱۰ دقیقه طول می کشد و بندرت تشنج ناشی ازتب بیش از یکبار اتفاق می افتد.
علت تشنج همراه با تب چیست؟
بیشترمواقع تشنج همراه با تب دراثر عفونت های ویروسی دستگاه تنفس فوقانی یا عفونت حاد گوش میانی ایجاد می شود. گاهی ممکن است علت تشنج با تب مننژیت باشد.
علت تشنج در نوزادان چیست ؟
کمبود اکسیژن رسانی به مغز
کاهش قند خون
کاهش کلسیم خون
عفونت ها
اختلالات دستگاه عصبی
اعتیاد مادر به مواد مخدر و چند علت نادر دیگر
لازم به ذکر است کودکان قبل از سن ۶ ماهگی که شامل نوزادان نیز می شوند به علت تب بالا دچار تشنج نمی شوند.
اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج در زمان تب می شود به این نکات دقت فرمائید :
هرگاه کودک شما به علت سرماخوردگی یا هر عفونت دیگری دچار تب شدید شد حتما با استفاده منظم از داروی ضد تب (استامینوفن) و پا شویه با آب ولرم تب کودک را کاهش دهید .
هیچگاه برای کاهش تب کودک از آسپرین یا آمپول های تب بر استفاده نکنید .
کودک را برای بررسی علت تب نزد پزشک ببرید .
در صورتی که پزشک احتمال مننژیت را در کودکی بدهد کشیدن مایع نخاع کودک جهت آزمایش و تشخیص بیماری ضروری است. در این زمینه با پزشک همکاری کنید .
اگر کودک شما سابقه تب و تشنج دارد با نظر پزشک در زمان تب شدید علاوه بر استامینوفن و پا شویه کردن کودک از داروی ضد تشنج به مقداری که پزشک دستور داده استفاده کنید تا از تشنج کودک پیشگیری شود .
اگر بعد از تشنج کودک، پزشک دستور داد تا کودک شما به مدت طولانی (حدود ۲ سال) از داروهای ضد تشنج استفاده کند، حتما این داروها را طبق دستور در زمان مناسب مصرف کنید و از کم کردن یا قطع کردن خود سرانه داروها بپرهیزید.
اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج بدون تب (صرع) است به این نکات دقت فرمائید :
کودک شما تا زمانی که پزشک دستور دهد باید داروی ضد تشنج مصرف کند .
هیچ گاه دارو را خود سرانه قطع نکنید یا مقدار آن را کاهش ندهید .
کودکان مبتلا به حملات تشنج بدون تب (صرع) باید همواره مراقبت شوند بدون انکه فعالیت جسمی ایشان محدود شود. در زمان انجام کارهای حساس مثل شنا یا استحمام حتما از نزدیک مراقب کودکتان باشید . اگرکودکتان تمایل به بالا رفتن از بلندی ها، درخت یا وسایل بازی دارد نزد کودکتان بمانید .
در صورتی که کودکتان دچار حمله تشنج شد او را به پهلو بخوابانید جسم سفتی (چوبی یا چرمی یا پارچه ای) بین دندان های کودک بگذارید تا زبانش در اثر قفل شدن دندان ها آسیب نبیند. اطراف کودک را خلوت کنید و لباس های تنگ یا زیور آلات را از گردن او باز کنید تا راحتتر نفس بکشد. در زمان تشنج هیچ ماده خوراکی یا آب را وارد دهان کودک نکنید و سریعا او را به بیمارستان برسانید .
کودکان مستعد تشنج ممکن است با یک تب خفیف، فشار روحی، خستگی یا مصرف بعضی داروها (مثل تئوفیلین) دچار تشنج شوند، حتما کودکتان را از این نظر محافظت کنید .
نظرات